คืนกลับสู่มหาสมุทรแห่งวิญญาณ

ค่ำนี้ขอแปลบทกวีของรูมี่บทหนึ่ง จากหนังสือชื่อ "ฉันคือวายุ เธอเป็นอัคนี" ของแอนมารี สคิมเมล ซึ่งเป็นหนังสือเกี่ยวกับประวัติ และรวมบทกวีของรูมี่
.........................................................................
ดูซิ ! เมื่อท้องทะเลก่อคลื่น ลูกแล้วลูกเล่า
ปัญญาแห่งนิรันดร์กาล ก็ปรากฏขึ้นด้วย
เสียงคลื่นซัดสาด และแผดร้อง
บอกเล่าที่มา และที่ไป
มหาสมุทรเต็มไปด้วยคลื่นขาว
ทุกหยาดฟองล้วนก่อประกอบร่าง
เป็นรูปนั้น เป็นร่างนี้
หากทุกหยาดร่างแห่งฟองคลื่น
ต้องสดับเสียงสัญญาณจากท้องน้ำ
ให้ม้วนกลับ และหลอมรวม
คืนสู่มหาสมุทรแห่งวิญญาณ
......................................................................
* การก่อเกิดและสลายคืนของฟองคลื่น เป็นความไม่รู้จบ (สังสารวัฏ)
การก่อประกอบร่างของแต่ละเกลียวคลื่น ก็เป็นมายาชั่วขณะ
มนุษย์เราอุปมาดั่งฟองคลื่น ที่ร่ายรำอยู่บนผิวน้ำทะเล
ลูกแล้วลูกแล้ว ซัดสาด ซัดเปลี่ยน ขึ้นแล้วลง มาแล้วไป ไปแล้วม้วนกลับมาใหม่
อีกทั้งเกลียวคลื่นอย่างเรา ๆ ก็ไม่มีอำนาจใด ๆ เหนือกระแสน้ำและสายลม (กรรม)
รูมี่ว่า เราทำได้ก็เพียงตระหนักรู้ ว่ามีปัญญาอันเป็นนิรันดร์ แฝงอยู่ในเกลียวคลื่น
จงหลอมละลาย และคืนกลับสู่ท้องทะเลแห่งจิตวิญญาณ
..............................................................
ครูส้ม แปล
พ.ค. ๒๕๔๖
...............................................................